فلوت ریکوردر
فلوت ریکوردر
فلوت ریکوردر از خانواده سازهای بادی-چوبی است در گروهی که با عنوان فلوت های مجرای داخلی یا داکت فلوت شناخته می شوند. فلوت با دهانه سوتی به نام فلوت فیپل نیز شناخته می شود. زیرا دارای یک دهانه تنگ است که به آن فیپل می گویند. یک ریکوردر را می توان با وجود یک سوراخ شست برای دست بالا و هفت سوراخ انگشت: سه سوراخ برای دست بالا و چهار سوراخ برای دست پایین، از سایر داکت فلوت ها متمایز کرد.
ریکوردرها معمولاً در زاویهای بین عمودی و افقی قرار میگیرند، این زاویه به اندازه و وزن ساز و ترجیحات شخصی نوازنده بستگی دارد.
ریکوردر به طور سنتی از چوب یا عاج ساخته می شد. سازهای حرفه ای مدرن تقریباً همیشه از چوب ساخته می شوند.
مدل های آموزشگاهی و ابتدایی معمولاً از پلاستیک قالبی هستند. نسبتهای داخلی و خارجی ریکوردرها متفاوت است، اما سوراخها به طور کلی از شکل مخروطی معکوس (یعنی باریک شدن به سمت پایین) تا استوانه است، و تمام سیستم های انگشت گذاری ریکوردر به طور گسترده از سبک انگشتان چنگال مانند استفاده می کنند.
واکنش سریع و توانایی متناظر ریکوردر در تولید صداهای متنوع بسیار قابل توجه است. این توانایی، همراه با سوراخ های باز انگشتان، به آن اجازه می دهد تا طیف گسترده ای از رنگ ها و جلوه های ویژه را تولید کند. از نظر آکوستیک، لحن آن نسبتاً خالص است و هنگامی که لبه در مرکز ایرجت قرار می گیرد، هارمونیک های عجیبی در صدای آن غالب می شود (زمانی که لبه کاملاً خارج از مرکز باشد، توزیع یکنواخت هارمونیک ها رخ می دهد).
کاربرد فلوت ریکوردر
ریکوردر برای اولین بار در اروپا در قرون وسطی ثبت شد، و همچنان در دوره های رنسانس و باروک از محبوبیت زیادی برخوردار بود، اما در دوره های کلاسیک و رمانتیک کمتر مورد استفاده قرار گرفت. این ساز در قرن بیستم به عنوان بخشی از جنبش اجرای آگاهانه تاریخی احیا شد و به یک ساز آماتور و آموزشی محبوب تبدیل شد.
آهنگسازانی که برای ریکوردر قطعه نوشته اند عبارتند از: Monteverdi، Lully، Purcell، Handel، Vivaldi، Telemann، Johann Sebastian Bach ، Paul Hindemith و Luciano Berio.
بسیاری از نوازندگان حرفه ای ریکوردر وجود دارند که طیف تکنوازی کامل این ساز را به نمایش می گذارند و همچنین جامعه بزرگی از آماتورها.
صدای فلوت ریکوردر اغلب واضح و شیرین توصیف می شود و در طول تاریخ با پرندگان و شبانان مرتبط بوده است.
در اواسط قرن بیستم، آهنگساز آلمانی و مربی موسیقی کارل ارف، فلوت ریکوردر را برای استفاده در مدارس به عنوان بخشی از برنامه های متد ارف در مدارس آلمان رایج کرد. استفاده از ریکوردر در کلاسهای ارف برای آموزش به کودکان امروزه در سرتاسر دنیا کاربرد دارد. تولید کنندگان نیز ریکوردرها را با متریال پلاستیک ساختند تا به سادگی و با قیمت پایینتر در اختیار همه قرار بگیرد.
انواع و اندازهها
ریکوردر ها در اندازههای مختلف با نامها و در دامنههای صوتی مختلف ساخته میشوند. اندازه هایی که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: سوپرانو (پایین ترین نت C5)، آلتو (پایین ترین نت F4)، تنور (پایین ترین نت C4) و باس (پایین ترین نت F3).
از نظر متریال ساخت، ریکوردرها در دو نوع چوبی و پلاستیکی موجود هستند.
نگهداری و سرویس ساز
نگهداری از ریکوردر پلاستیکی:
برای از بین بردن کثیفی، بزاق، چربی و باکتری هایی که از دست و دهان به ریکوردر منتقل می شوند، هر هفته ساز خود را با یک محلول پاک کننده تمیز کنید.
برای شستن ریکوردر پلاستیکی، سینک آشپزخانه را با آب گرم پر کرده و چند قطره مایع ظرفشویی در آن بریزید. سپس پایه و دهانه ساز را به مدت ده دقیقه در آن قرار دهید تا خیس بخورد. بعد قسمت های مختلف ساز را آبکشی کنید و با یک دستمال نرم ساز را خشک کنید. برای قسمت های داخلی از میله تمیز کننده ی مخصوص استفاده کنید. یک دستمال نرم و تمیز یا دستمال کاغذی از سوراخ سر میله رد کنید و میله را داخل مجرای ساز چند بار رد کنید تا جدار داخلی خشک شود.
نگهداری از ریکوردر چوبی:
برای اینکه ریکوردر چوبی خود را در شرایط خوبی نگه دارید، لازم است پس از هر بار استفاده، داخل آن را با یک میله تمیزکننده و پارچه تمیز کنید تا از تشکیل کپک و کثیفی جلوگیری شود. علاوه بر این، باید به طور مرتب گرد و غبار سطحی را پاک کنید، ساز را روغن کاری کنید و پس از تمیز کردن یا ضدعفونی کردن آن را کاملا خشک کنید.
با این حال، تمیز کردن یک ریکوردر چوبی دقیقاً به این سادگی نیست که یک پارچه نرم را بعد از استفاده از آن عبور دهید. در زیر به چند نکته اشاره می کنیم در مورد اینکه چگونه باید ساز خود را تمیز و ضدعفونی کنید تا ظاهر و صدای آن را به بهترین شکل حفظ کنید.
نحوه مراقبت از یک ریکوردر چوبی باید با توجه به اینکه چند وقت یکبار – و چه مدت – این ساز را می نوازید شروع می شود. به طور کلی، ریکوردرهای چوبی به دلیل جذب رطوبت چوب، مستعد تجمع رطوبت یا «تورم» هستند. به عنوان یک ماده، چوب باید به گرمی و رطوبت دهان شما عادت کند، بنابراین باید پس از خرید ساز، آن را عادت دهید. در غیر این صورت، چوب می تواند تغییر شکل داده و در نهایت ترک بخورد.
این پروسه شامل نواختن تدریجی ساز شما، افزایش زمان نواختن هر هفته تا زمانی است که بتوانید بدون نگرانی در مورد تاب برداشتن چوب ریکوردر، آن را به طور مداوم بنوازید. سعی کنید از محدودیت های زیر تجاوز نکنید:
- 10 دقیقه در روز در هفته اول
- 15 دقیقه در روز در هفته دوم و سوم
- 30 دقیقه در روز در هفته چهارم
پس از این دوره های اولیه، می توانید به تدریج مدت زمان نواختن خود را افزایش دهید.
بهتر است که قبل از نواختن هر ساز بادی دهان خود را شسته باشید تا آلودگی و چربی را به ساز خود وارد نکنید زیرا همه اینها می توانند کیفیت و صدای آن را کاهش دهند.
ابزارهای چوبی به شدت به دمای اتاق واکنش نشان می دهند. اگر دما پایینتر باشد، صدای ریکوردر بم تر و اگر دما بالاتر باشد، صدا زیرتر میشود. بنابراین، ابتدا ساز خود را گرم کنید تا بهترین صدا را داشته باشد. برای گرم کردن ساز می توانید از کف دستتان استفاده کنید و قسمت بالای ساز را قبل از شروع به نواختن در دست نگاه داشته تا گرم شود. از استفاده از مکان های بسیار گرم برای گرم کردن ساز خودداری کنید زیرا باعث ترک خوردن چوب می شود.
رطوبت اضافی را در طول تمرین از بین ببرید. اگر ساز شما در حین نواختن با رطوبت مسدود می شود، برای رفع این مشکل باید چند کار انجام دهید.
می توانید انگشت خود را روی حفره لبیوم (بالاترین منفذ نزدیک به جایی که دهان خود قرار داده اید) قرار دهید و آب را خارج کنید. همچنین می توانید دست خود را روی دهانه دهان قرار دهید و سپس هوا را از لابیوم خارج کنید. صرف نظر از اینکه از کدام روش استفاده می کنید، اگر به طور منظم ساز خود را بنوازید، هر دو به اندازه کافی موثر خواهند بود.از طرف دیگر، می توانید از یک میله تمیزکننده ریکوردر و پارچه نرم یا سواب تمیزکننده برای از بین بردن رطوبت استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که ریکوردرهای چوبی نباید بیش از حد مورد استفاده قرار گیرند، بنابراین اگر قصد دارید بیش از 60-40 دقیقه در روز بنوازید، توصیه می شود ساز دومی تهیه کنید.
اگر ریکوردر چوبی خود را برای این مدت طولانی می نوازید، این احتمال وجود دارد که به “غرقابی” دچار شود، مثلا ممکن است ساز شما برای جلسه تمرین بعدی شما به اندازه کافی خشک نباشد.
روغن کاری منظم برای نگهداری و طول عمر ریکوردر شما بسیار مهم است. ساز شما را از اثرات تضعیف کننده تجمع رطوبت و تغییرات شدید دما محافظت می کند. همچنین به حفظ کیفیت ظاهر و صدا کمک می کند.
روغن کاری ریکوردر یک فرآیند ساده اما زمان بر است. با استفاده از یک سواب (یا میله با پارچه)، داخل ساز خود و سپس قسمت های بیرونی آن را روغن کاری کنید. هنگام روغن کاری لابیوم، مراقب باشید که فشار زیادی اضافه نکنید، در غیر این صورت ممکن است خطر خراب شدن ساز خود را داشته باشید. اکثر سازندگان ریکوردر روغن بادام شیرین را توصیه می کنند زیرا به راحتی در چوب جذب می شود و بی بو است.
پس از اتمام روغن کاری، اجازه دهید قطعات به صورت افقی قرار گیرند. بعد از یک ساعت، لابیوم و تنون ها را دوباره چک کنید تا ببینید آیا روغنی در آنجا جذب شده است یا خیر. اگر چنین است، دوباره روغن را در این مکان ها بمالید و ساز خود را یک شب بیرون بگذارید تا خشک شود. روز بعد، هر گونه روغن باقی مانده را که می بینید، خشک کنید و مراقب روغن هایی که در سوراخ های ساز خود می بینید، باشید.
ساز خود را درون جعبه یا کیسه ی مخصوص خود نگهداری کنید و از قرار دادن ریکوردر در مکان خیلی سرد یا خیلی گرم خودداری کنید.
چرا آوای ماهان؟
آموزشگاه موسیقی آوای ماهان مجموعه ای است فرهنگی و هنری متشکل از کادر مجرب و به روز از اساتید و نوازندگان که همگی دارای سوابق قابل توجه فعالیت در ارکسترهای مطرح ایران (همچون ارکستر سمفونیک و ارکسترهای راک، پاپ و جز) و تدریس هستند با بهره گیری از فضا و امکانات آموزشی مناسب شامل سازهای آکوستیک و الکترونیک، کلاسها و سالن تمرین مجهز، در کنار کادر اداری دقیق و مجرب که در زمینه ی برگزاری کلاسهای موسیقی، رویدادها و کارگاههای پژوهشی و آموزشی، کنسرت های هنرجویی و حرفه ای و تولید آثار موسیقایی فعالیت می کند. توجه اصلی ما در مجموعه آوای ماهان بر کیفیت آموزش در زمینه های درک و شناخت موسیقی، پیشبرد تکنیک، علاقمندسازی هنرجویان و خدمات دقیق و منظم به اساتید و هنرجویان در چیدمان و برگزاری کلاسها و رویدادهای مرتبط است. گروه کُر آوای ماهان از حرفه ای ترین گروههای کُر فعال کشور است که همواره در سالنهای مهم کشور، جشنواره های داخلی و خارجی و مسابقات متعدد شرکت داشته و افتخارات گوناگون کسب کرده است. همچنین پروژه های مختلفی در زمینه ی تنظیم موسیقی و آهنگسازی برای نمایش، آثار موسیقی کلاسیک و پاپ در این مجموعه به انجام رسیده و در مواردی توسط اساتید و یا هنرجویان به اجرا یا ضبط رسیده است.
هنرجویان آوای ماهان
نتیجهای پیدا نشد.
آخرین مقالات
نتیجهای پیدا نشد.
سوالات متداول
- برای تهیه ی این ساز چقدر باید هزینه کنم و از کجا می توان آن را تهیه کرد؟با مشاوره ی رایگان استاد می توانید در مورد سازهای موجود در بازار و ساز مناسب خودتان اطلاعات کسب کنید. بهتر است ساز را از فروشندگان تخصصی سازهای زهی آرشه ای تهیه کنید
- نوازندگان این ساز امکان مشارکت در چه ارکسترها و برنامه هایی خواهند داشت؟همکاری در ارکسترهای کلاسیک و پاپ، نوازندگی در آنسامبل های کوچک مانند کوارتت ها، ضبط استودیویی، اجرا در موسیقی تئاترها، تدریس
- آیا می توانم با کلاسهای آنلاین این ساز را یاد بگیرم؟بهتر است که شروع یادگیری ساز بصورت حضوری باشد تا معلم بتواند در مورد اکول نوازندگی (یعنی نحوه ی نشستن درست، گرفتن ساز و آرشه، انگشت گذاری، ...) نکات مهم و اولیه را به هنرجو بگوید و موارد فوق را چک کند، اما به طور کلی حتا برای شروع نیز می توان کلاسهای آنلاین را داشت.
- برای یادگیری این ساز حداقل چه میزان تمرین در طول هفته نیاز است؟میزان تمرین مورد نیاز شما بستگی به هدف و جدیت شما در یادگیری این ساز دارد. اما حداقل میزان متوسط تمرین روزی .... ساعت در 6 ماه اول شروع ساز و روزی .... ساعت در ..... بعدی دوره ی آموزشی است
- چه مدت زمان برای یادگیری این ساز طول می کشد؟مدت یادگیری ساز بستگی به میزان تمرین شما دارد، و هرچه مدت آموزش شما بیشتر باشد حرفه ای تر خواهید بود. برای اینکه بتوانید به حداقلی از نوازندگی برسید که بتوانید در جمع یا ارکسترهای آماتور شروع به کار کنید حداقل دو الی سه سال نیاز به تمرین مستمر تحت نظارت استاد دارید
- آیا برای کودکان سایزهای کوچکتری از این ساز وجود دارد؟بله. برای کودکان با توجه به جثه ی آنها سایزهای متفاوتی از ساز در بازار موجود است. سایز 4/4 این ساز مناسب افراد بالغ و بزرگسال است و برای کوچکترها سایزهای 4/3، 4/2، 4/1 از این ساز قابل تهیه است
- برای تمرین در خانه های آپارتمانی چه راههایی برای کاهش صدای این ساز وجود دارد؟استفاده از سوردین که روی خرک ساز قرار می گیرد به کاهش ارتعاش و در نتیجه صدای ساز کمک می کند، همچنین قراردادن پارچه ی حوله ای به نحوی که سوراخهای f ساز را بپوشاند باعث کاهش صدای ساز می شود. سازهای الکترونیک سایلنت بدون آمپلی فایر (یا با کمک هدفون) برای تمرین می توانند مورد استفاده قرار گیرند که صدای بسیار کمی دارند
- آیا پیش نیاز خاصی برای شروع این ساز وجود دارد؟کودکان کم سن (4 تا 7 سال) اگر دوره ی ارف را گذرانده باشند در یادگیری این ساز موفق تر خواهند بود، اما برای بزرگسالان (8، 9 سال به بالا) پیش نیازی لازم نیست و تمامی موارد مورد نیاز در طول دوره ی آموزش تدریس خواهد شد
- کودکان از چه سنی می توانند این ساز را شروع کنند؟بهترین سن شروع ساز از حدود 6، 7 سالگی هست، اما هنرجویانی از سن 4، 5 سال هم شروع کرده و در یادگیری این ساز موفق بوده اند