ساکسوفون یکی از سازهای بادی است که یک قمیش دارد. این ساز را آدولف ساکس در سال‌های ۱۸۴۰ اختراع کرد و بنام او سکسوفون نام گرفت.

ساکسیفون جز سازهای بادی چوبی تک زبانه می‌باشد.

ساکسوفون انواعی مانند ساکسوفون سوپرانو، ساکسوفون آلتو و ساکسوفون تنور دارد، که تفاوت آن‌ها در دامنه صدایی آن‌ها است. اگرچه این ساز در اصل برای ارکستر و دسته موزیک نظامی تهیه شد ولی امروزه بیشتر در موسیقی جاز و مردم‌پسند به کار می‌رود.

در قرن بیستم که جاز و بلوز به موسیقی اول غرب تبدیل می‌شد، ساکسوفون هم نقش خودش را پیدا کرد. در ساکس هم مثل دیگر سازهای بادی دیگر بین تکنیک و تنفس تأثیر مستقیمی وجود دارد. بیشتر طرفداران ساکسوفون هم سیاهپوستان بودند که به پر نفس بودن شهرت دارند و یکی یکی جادویی جدید به صدای آن اضافه می‌کردند و نامشان را در تاریخ نوازندگان ساکسوفون جاودانه کردند؛ مثل چارلی پارکر.

ویژگی

این ساز جر سازهای انتقالی می‌باشد.

این ساز از خانواده کلارینت‌ها می‌باشد و جنس ان از فلز است.

ساکسوفون جز سازهای ارکستر سمفونیک نمی‌باشد.

برخی از ساکسوفون‌های رایج:

ساکسوفون سی بمل: در سه نوع سوپرانو * تنور و باس

ساکسوفون می بمل (ساکسوفون باریتون)

نوازندگی آقای علیرضا مهدی زاده، مدرس ساکسیفون – آموزشگاه آوای ماهان در کنسرت ترانه های قدیمی (تالار وحدت) به رهبری نیما فاتحی: