سازهای زهی آرشه ای
این دسته از سازها مانند سازهای مضرابی از سه قسمت كلی شكم، دسته و سر تشكیل شده اند . هر ساز دارای تعداد معینی سیم است كه تقریباً به موازات تمام طول ساز كشیده شده و در سر ساز به دور گوشی ها پیچیده می شوند. تنها تفاوت آنها با سازهای مضرابی در این است كه در آرشه ای ها، صدای حاصل ضربه ای نیست و بلكه ممتد و امتداد هر صوت، تا حدودی بسته به میل نوازنده است. یك نوازنده استاد كم و بیش قادر است پس از طی تمام طول آرشه و تعویض جهت آن، ادامه صدا را، تقریباً بدون خدشه همچنان حفظ كند.
آرشه (یا كمان) از یك میله نازك، دراز ولی محكم ازجنس چوب ساخته شده كه در دو انتهای آن پایه هایی برای الصاق یك دسته مو تعبیه شده است. دسته مو (معمولاً از موهای دم اسب) به طرزی مخصوص در درون پایه ها محكم می شود و حالت فنری میله چوبی، مو را در حالت كشیده نگاه می دارد. بر روی موی آرشه صمغی به نام «كولیفون» می مالند كه حالت چسبندگی یافته و سیم را در آرشه كشی به لرزش در آورد.